01 april - 31 oktober
ma -
di -
woe -
do -
vr -
za -
zo 14.00 - 17.00
of op aanvraag :
+32 478 69 57 06 en +32 476 31 73 37
iedere even zondag : 10.00
Feest van Santa Barbara : de dichtstbijzijnde zondag van 4 december : 10.00
Deze kerk is niet alleen interessant op zichzelf, maar ze bevindt zich ook in een indrukwekkende omgeving. De mijnsite van Bois-du-Luc (met de Grand-Hornu, Bois du Cazier en Blegny-Mine) is een imposant steenkolencomplex uit het industriële tijdperk, opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO in 2012. De site bevat niet alleen de installaties voor de steenkoolontginning, de mijnwerkershuisjes, de huizen van de directeurs en de administratieve gebouwen maar ook een hospitaal, een feestzaal en… een kerk.
Deze kerk is uiteraard gewijd aan de patrones van de mijnwerkers, de Heilige Barbara. Het gebouw werd ontworpen door architect Constant Sonneville. De stijl is neogotisch, typisch voor heel wat kerken uit die tijd. De buitenkant werd opgetrokken in rode bakstenen. Binnenin springen de gietijzeren zuilen (een verwijzing naar haar industriële omgeving) onmiddellijk in het oog. Ook het nabijgelegen ecomuseum is een bezoekje waard.
De hele site is beschermd als patrimoine majeur de Wallonie.
Boven het portaal groepeert een timpaan in middeleeuwse stijl de vier evangelisten rond een Christus in glorie.
De kerk heeft een dubbele fluwelen vaandel, versierd met zijde en gouddraad. Het ene is gewijd aan de Heilige Maagd. Het andere is gewijd aan Sint Barbara, de beschermheilige van de kerk. Linksboven toont een wapenschild de attributen van de heilige martelares: de toren, de palm en het zwaard. Rechtsboven staat het wapen van Henegouwen.
Onderaan staan twee figuren gekleed als mijnwerkers: Omar Degueldre, directeur, en Charles Demeure, ingenieur, die de kerk van Sainte-Barbe dragen.
De gietijzeren zuilen hebben versierde kapitelen. Ze werden gegoten in de ateliers van de kolenmijn.
De harmonie van het interieur van de kerk is meteen duidelijk.
De retabels van de drie altaren in Franse steen zijn in perfecte harmonie met de figuren op de preekstoel en het timpaan bij de ingang.
De kuip van de preekstoel is bewaard gebleven in het koor.
Een prachtige communiebank van hout en smeedijzer accentueert het architectonisch geheel. Gelukkig is deze op zijn plaats gebleven, waardoor het oorspronkelijke karakter van het gebouw bewaard is gebleven.
De kleine rozetten in verschillende vormen op de altaren, de communiebank, de biechtstoelen, de kruisweg en de lichtarmaturen geven het heiligdom een harmonieuze eenheid.
De kerk heeft een mooie collectie priestergewaden in verschillende liturgische kleuren. Een zeer mooie set van goud geborduurd satijn en bordeaux fluweel van het Maison Arte-Grossé van Brugge wordt elk jaar gebruikt op het feest van de Heilige Barbara: een kazuifel en koorkap met gouden boordsel in de beeltenis van de Heilige Barbara, twee dalmatieken, een stola-cape en een kelkdoek.
Verschillende zwarte kazuifels en koorkapjes vallen op door de fijnheid van hun borduurwerk.
Alle ornamenten zijn in uitstekende staat.
De twee klokken werden gegoten in de staalfabriek van Bochum in Duitsland.
De grootste klok, in F, werd geschonken door de bestuurder, Omer Degueldre. Zij draagt de namen Cécilia, Liévine en Fernand. Zij weegt 960 kg.
De tweede, in A, werd geschonken door de familie Demeure. De namen zijn Charles, Marie, Albert, Aliicie, Berthe en Adolphe. Zij weegt 460 kg.
In 1950 werd er een elektrisch systeem geïnstalleerd.